O QUE OS OLLOS NON VÉN... OU SI

CASILDA, acudiu ao Estadio Nacional de Billarda con pantalón guepardo. Seica, ao faltar o capitán de GHARABOTO (L.Camiña), o segundo de abordo (L.Gon) permitiu certas liberdades que normalmente non son do agrado do Gran Capitán Barba Branca. De todos os xeitos, xa se escoitan voces discordantes con tal decisión, pois o equipo perdeu a segunda praza da clasificación. 

Ao equipo morado da Terra Quente acompáñao a todas as xornadas un grupo de asesoras técnicas que se encargan da hidratación e nutrición de xogadores e xogadoras. Ao mesmo tempo, este grupo psiconeuropedagóxico é o que planifica a actuación táctica e estratéxica do equipo de Vigo.

Zaira de Valpaços Terra Quente é unha firme realidade para estar no podio da Categoría Feminina. Esta xornada o seu estético golpeo non foi tan efectivo como outras veces. 

Charri está pasando momentos complicados no seu xogo. Non acaba de encontrar o ritmo competitivo que tivo o ano pasado. Segundo fontes ben informadas, xa ten reservado o billete para acudir esta fín de semana un santuario mariano portugués (Lourdes). Alí seguirá un tratamento a base de oblea, rezo, cera e incenso. Tratamento que se mostrou moi eficaz con outros grandes deportistas coma o caso de Rafael Nadal. Esperamos que non teña que abandonar como os seus compañeiros de equipo Moital e Pepe, aqueixados da mesma lesión: "non darlle á billarda".

Chefa xa está na terceira posición do podio. Despois de conquistar o título nacional, en mayo pasado, esperábase dela que este ano optase ao Título de Conferencia, e parece que así será. A de Castela adáptase a calquera superficie de xogo, neste feito reside parte do seu éxito, ademais de ter un corpo flexible e atlético. 

Josiño, da Armadiña, xogou por vez primeira e xa apunta maneiras de palanador. 

Moitos foron os espectadores que se quedaron a presenciar o espectáculo da LNB. 

Diego de Armadiña volveu á competición, despois de non acudir ás dúas primeiras xornadas. Notóuselle a falta de adestramento.

María é outro produto da fábrica de Valpaços. Unha xogadora que empezou o ano pasado a golpear a billarda e que xa está no Top Dez da Categoría Feminina. Esta moza ten un brazo esquerdo fantástico.  

Outro das perlas do equipo de Vigo é Samuel. Este neno vai ser un dos grandes da LNB se mantén ese carácter disciplinado e o espírito de esforzo e dedicación que ten actualmente. 

Nerea é moi cativa, mais cando consiga divertirse xogando á billarda poderá demostrar que ten ADN Armadiña. 

Icía é a máis cativa de todas as xogadoras e xogadores da LNB. Naceu cando a Conferencia Rías Baixas xa existía. Ela ten moita ilusión por xogar, entón continuará ata que rexa co palán e poida golpear a billarda no aire. Polo momento, é quen de levantala do chan. 

O Xián chegará a dominar a LNB nun futuro de 10 anos. Non temos dúbida, xa que probén do berce billardeiro de Dorrón. Ademais, trae sangue guerreiro nas veas e unha carga xenética de 190 cm.

Ollo con Rial, quen non participou tanto na LNB como os seus compañeiros de Armadiña, pero que cada vez que o fai suma para o equipo.

Vemos a María e Irene atendendo ás instrucións que lles envía o grupo de asesoras de Valpaços, que nese momento estaba noutro lugar do campo seguindo o xogo de Taxeiro. 

Vemos como as estratéxicas de Lúa de Forza son diferentes ás de Valpaços, mentres o equipo de Vigo acude cun grupo de apoio o equipo verde co único que acude é cunhas banquetas para que a dixestión non se vexa interrumpida polo esforzo do xogo.

Alberte de Rinoceronte non escolleu a cor de vestimenta máis apropiada para soportar o calor da Reiboa, ou iso pensabamos todos e todas, mais cando se levantou o vento mareiro comprendemos o porque da súa indumentaria mariñeira.